Pierwszy etap rozwoju Wspólnoty zaczyna się już na Golgocie, kiedy to według legendy jeden z żołnierzy rzymskich obecnych podczas ukrzyżowania Jezusa zabrał ze sobą do domu relikwię Jego Krwi. Skrawek płaszcza nasączonego Krwią Chrystusa przekazywano jako rodzinny skarb z pokolenia na pokolenie. W 1708 roku ostatni członkowie tego rodu przekazali relikwie do pobliskiej bazyliki San Nicola In Cancere w Rzymie, w której wystawiono ja na ołtarzu i otoczono czcią.

Sto lat później 8 grudnia 1808 roku Kanonik Franciszek Albertini wspomagany przez świętego Kaspra del Bufalo, powołał do życia „Bractwo Przenajdroższej Krwi naszego Pana Jezusa Chrystusa”. Celem jego był kult Krwi Chrystusa, a jednocześnie pełnienie dzieł miłosierdzia wobec ludzi biednych i zagubionych, w których także jest obecna ta Krew.

Rzym przeżywał w tym okresie okupację napoleońską. Za wierność papieżowi święty Kasper wraz ze swoim ojcem duchownym Albertinie został skazany na wygnanie. W 1815 roku papież Pius VII zatwierdził Bractwo Krwi Chrystusa i podniósł do godności Arcybractwa, obdarzając wieloma odpustami. Od tego czasu nie było już ono małą grupą lokalną, ale wspólnotą o charakterze uniwersalnym do której mogły wstąpić osoby, grupy i nawet zakony z całego świata. Od 1851 roku Misjonarze zamiast „Arcybractwa” – „Pobożne Zjednoczenie Przenajdroższej Krwi” (Pia Unio), które dzisiaj nazywamy „Wspólnotą Krwi Chrystusa” (WKC). Gdy po Soborze Watykańskim II zaczęła się odnowa różnych zakonów i wspólnot zostały odnowione także Statuty Generalne WKC, zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w roku 1983. Są one „drogą do świętości” dla wszystkich członków Wspólnoty na świecie, a jednocześnie dają zielone światło co do jej rozwoju w różnych krajach i na różnych kontynentach zgodnie z miejscowymi potrzebami, kulturą i zwyczajami.

Na początku lat 80-tych, jeszcze za czasów komunistycznych, WKC została przeniesiona także do Polski jako ruch eucharystyczno-ewangelizacyjny. 28 grudnia 1987 roku zatwierdzono pierwszą wersję Statutów Regionu Polskiego.

WKC w Polsce pragnie przyczyniać się do odnowy Kościoła zaczynając od popierania życia własnej parafii jej członków. W tym pomaga metoda życia „Słowem Życia”, a także akcent eucharystyczny duchowności (Krew Chrystusa jako tajemnica paschalna). Szczególny aspekt działania WKC to formacja duchowna dla świeckich, prowadzenie grup modlitewnych i misyjnych oraz działalność charytatywna przede wszystkim w najbliższym otoczeniu.

Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa w Polsce zostało założone ponad 20 lat temu przez księdza Winfrieda Wermtera, który urodził się w Dzierzgoniu koło Elbląga. Pod koniec drugiej wojny światowej rodzina Wermterów wyjechała do Niemiec. W 1961 roku Winfried wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa w Rzymie, w którym w 1967 roku przyjął święcenia kapłańskie. W 1981 roku przyjechał do Polski by studiować mariologię na ATK w Warszawie. Wtedy zaczął przeszczepiać na ziemiach polskich charyzmat Wspólnoty Krwi Chrystusa, którą tworzą misjonarze, adoratorki Krwi Chrystusa i osoby świeckie. Po studiach został w Polsce i rozwijał to dzieło. W naszej diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej pierwsza wspólnota powstała ponad 15 lat temu przy parafii świętej Jadwigi w Zielonej Górze. Początki były trudne. Wspólnota modlitwy chce mobilizować wszystkich ludzi dobrej woli do modlitwy w intencji pojednania ludzi z Panem Bogiem i pomiędzy sobą, aby w ten sposób wiara w Chrystusa ratowała zagrożony świat. Szczególnie zaprasza samotnych i cierpiących do udziału w mocy Krwi Chrystusa, która daje światło i siły na osobistej drodze Krzyżowej. Kto wstępuje do WKC, musi być gotowy nie tylko do odmawiania pewnych modlitw, ale również angażowania się w poszczególne prace na rzecz Kościoła lub biednych. W naszej parafii nowe grupy członków WKC powstały w 1996 roku. Do wspólnoty szczególnie przybliżył nas obraz odwiedzający naszą parafię, peregrynujący (płaskorzeźba w drewnie), który przedstawiał II tajemnicę Pana Jezusa modlącego się w Ogrójcu. Obraz przybył z Częstochowy, przeznaczony do nowo wybudowanych Kapliczek siedmiu przelań Krwi Chrystusa („Drogi Krwi Chrystusa”). Obraz wędrował codziennie do innej rodziny, odwiedził 165 rodzin. Na zakończenie peregrynacji została odprawiona Msza święta – dziękczynno-błagalna przez księdza proboszcza Mieczysława Rutę, który był opiekunem naszej Wspólnoty. W pierwszy czwartek miesiąca spotykamy się na wspólnej eucharystii, polecając Panu Bogu i Matce Najświętszej całą wspólnotę i jej rozwój, chcemy razem z Maryją dziękować za boże działanie w naszym życiu, chcemy śpiewać i modlić się o otwartość na Ducha świętego. Powinniśmy przypominać sobie nawzajem że mamy czcić Krew Chrystusa nie tylko przez nabożeństwa i modlitwy, mamy nie tylko tworzyć jedność w grupach, w życiu osobistym, w parafii, ale mamy być Apostołami Krwi Chrystusa. Każdego roku w maju mamy szczególną okazję, by spotkać się w naszej duchowej rodzinie WKC w Częstochowie, w Sanktuarium Krwi Chrystusa, w którym znajdują się relikwie Krwi Pana Jezusa na uroczystościach odpustowych Matki Bożej i Królowej Przenajdroższej Krwi. Organizujemy pielgrzymkę autokarową, podążając najpierw z samego rana na Jasną Górę pokłonić się Matce Bożej Częstochowskiej, a potem podążamy na Grabówek (5km od Jasnej Góry). Jest to wspólne przeżywanie eucharystii z komunią świętą pod dwoma postaciami, potem gry i zabawy, poczęstunek przygotowany przez poszczególne diecezje, a na zakończenie nabożeństwo majowe i z błogosławieństwem powracamy ubogaceni do swoich domów. To nasze wspólne święto pod opieką Matki Bożej przeżywamy w szerokim gronie, bo przecież wszyscy staliśmy się krewnymi przez Krew Chrystusa. Wspólnota ma być darem dla Kościoła, dla parafii i nie być problemem dla duszpasterzy na miejscu. Kto szuka Boga, znajdzie światło i siły na potrzebne decyzje i postępowanie.

21 października 1999 roku w domu Misyjnym Misjonarzy Krwi Chrystusa przy ulicy świętego Kaspra del Bufalo 2/18 zasięgiem na Częstochowę i całą Polskę dokonano przez księdza arcybiskupa Stanisława Nowaka erygowania Sanktuarium Krwi Chrystusa, oraz intronizacji relikwii Krwi Chrystusa. Misjonarze nie chcą tych darów Bożych zatrzymywać dla siebie. Chcieliby aby Dobra Nowina o zbawczej mocy Krwi Odkupiciela dotarła do wszystkich. Niech ta Krew w nas pulsuje, oczyszcza i umacnia tych, którzy pragną czcić Krew Chrystusa Zbawiciela świata. Niech otworzy nasze oczy i uwrażliwi nasze serca, abyśmy ją dostrzegali w każdym cierpiącym człowieku. Tak oto powstało Sanktuarium Krwi Chrystusa.

W pobliżu Sanktuarium zostało wybudowane 7 kapliczek „Drogi Krwi Chrystusa” z obrazami przedstawiającymi 7 przelań Krwi Chrystusa. Tydzień przed Bożym Narodzeniem z soboty na niedziele corocznie odbywa się nocne czuwanie WKC przed cudownym obrazem Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze. Rozpoczyna się o godzinie 21 apelem Jasnogórskim.

W głębokiej adoracji przed Panem Bogiem z Maryja , aby dziękować za otrzymane łaski w mijającym roku i prosić o błogosławieństwo na Nowy Rok, łącząc się w modlitwie i oczekiwaniu na Zbawiciela.

Co miesiąc w drugą sobotę miesiąca w Zielonej Górze odbywa się 1-dno dniowe skupienie, Msza święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, a potem w salce przy Kościele MB Częstochowskiej spotkanie animatorów parafialnych z całej diecezji. W 2000 roku – jubileuszowym WKC przeżywała pielgrzymkę do Rzymu śladami świętego Kaspra. 1 lipca na placu świętego Piotra było spotkanie i Masz święta dla czcicieli Krwi Pana Jezusa z całego świata. Wszyscy uczestnicy pielgrzymki otrzymali czerwone czapki i bilety. Cały plac wyglądał jak czerwone maki, jak duże krople Krwi Chrystusa które spadły na plac. Po zakończeniu eucharystii przyjechał na plac Ojciec święty Jan Paweł II, po czym wygłosił Katechezę o adoracji Krwi Chrystusa. Zwiedzaliśmy bazyliki, przechodziliśmy przez otwarte święte drzwi na kolanach po świętych schodach, którymi kiedyś chodził Pan Jezus. Dziękuję Bogu za prawdziwą pielgrzymkę, bo to nie było tylko turystyczne zwiedzanie, ale przeżywanie w Bogu, a „Słowo Życia” – „Krew Chrystusa: Życie, miłość towarzyszyło nam przez cały czas pielgrzymki i pomagało w trudnościach.

9-tego dnia każdego miesiąca w naszej diecezji modlimy się w grupach lub indywidualnie w intencji budowy Kościoła-Sanktuarium WKC. W miarę możliwości spotkanie powinno się odbywać w kościele parafialnym, bardzo wskazane jest w tej intencji uczestnictwo we Mszy świętej (litania, różaniec do Krwi Chrystusa i modlitwa do świętego Józefa w intencji budowy świątyni). Dzieło Krwi Chrystusa, to tytuł ruchu katolickiego, a zarazem zaproszenie do życia misyjnego. Przecież nie możemy żyć tak jakby Jezus przelał swoją krew nadaremno.

Od jakiegoś czasu zaczęły powstawać w naszej parafii – „Róże modlitewne do Kri Chrystusa” – siedmioosobowe grupy na wzór „Żywego Różańca”. W naszej parafii mamy trzy takie róże. Każdy człowiek powinien stać się świętym, w uczuciach, mowie, w swojej pracy.

Po co duchowość Krwi Chrystusa?

Po co mówić dzisiaj o Krwi Zbawiciela?

Na czym ta duchowość polega i czego symbolem może stać się Świątynia Krwi Chrystusa?

Historia Sanktuarium w Częstochowie-Grabówek.

21 października 1999 roku erygowano Sanktuarium Krwi Chrystusa. Po uroczystościach odpustowych 6 lipca 2002 roku nastąpiło rozpoczęcie budowy kościoła na chwałę Boga, chcąc Mu ufać i zrobić wszystko, aby ta świątynia powstała, zapoczątkował budowę w symboliczny sposób ksiądz arcybiskup Stanisław Nowak. Kamień węgielny dla nowej świątyni i Sanktuarium poświęcił w Krakowie na błoniach 18 sierpnia 2002 roku papież Jan Paweł II. Pierwszym proboszczem był ksiądz Winfried Wermer CPPS. Drugim w dniu 26 listopada 2000 roku został ustanowiony ksiądz Bogusław Witkowski CPPS i jest do dziś.

W dniu 3 lipca 2004 roku akty erekcyjne zostały wmurowane w mury wznoszonego kościoła po uroczystościach dorocznego odpustu Krwi Chrystusa w wejściu głównym od strony lewej.

Rok 2004 jest to rok stulecia beatyfikacji świętego Kaspra założyciela Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa i pięćdziesięciolecia jego kanonizacji.

Arcybiskup Józef Michalik pełni funkcje Przewodniczącego Episkopatu Polski, prezydentem Częstochowy jest dr Tadeusz Wrona. Jest to rok wstąpienia do Unii Europejskiej. Tuba zawiera:

• akt erekcyjny parafii świętego Kaspra wydany przez księdza arcybiskupa Stanisława Nowaka,
• akt erekcyjny Sanktuarium Krwi Chrystusa wydany przez księdza arcybiskupa Stanisława Nowaka,
• dokument autentyczności Relikwii Krwi Chrystusa z roku 1935 biskupa Lodi, Petrus Calchi Nowati,
• historia Relikwii Krwi Chrystusa z Mantui,
• świadectwo poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę Świątyni Krwi Chrystusa – Kraków 18 sierpnia 2002 roku,
• opis remontu Relikwii Krwi Chrystusa dokonanej w roku 2003 przez panią konserwator Marię Góralczyk z Częstochowy,
• monety, medaliki, obrazki i czasopisma Misjonarzy Krwi Chrystusa, oraz tygodnik katolicki „Niedziela”.

Po co Krew Chrystusa dzisiejszym ludziom? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy sięgnąć do Starego Testamentu, gdzie Krew Baranka paschalnego ratuje przed śmiercią i niesie życie i pojednanie, mówi o Przymierzu i daje uzdrowienie.Pojęcie Krwi Chrystusa ukonkretnia i najlepiej obrazuje zbawczą ofiarę Chrystusa. To Krew Chrystusa przemawia do dzisiejszego człowieka, że w każdej sytuacji swego życia, kocha nieskończoną miłością.

Wspólnota Krwi Chrystusa przez papieża Jana Pawła II została nazwana „Wiosną Kościoła”.

Krew Boża płynie we wszystkich sakramentach kościoła, dlatego słuszną jest rzeczą, aby tej Krwi wszyscy składali hołd adoracji, podyktowanej wdzięcznością i miłością. Wierni, którzy godnie zbliżają się do Krwi Pańskiej – czyli Eucharystii, pozyskują obfite owoce odkupienia, zmartwychwstania i życia wiecznego.