PROCESJA W UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA 19 czerwca obchodziliśmy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, po Mszy Św. o godz. 10 odbyła się procesja ulicami miasta do czterech ołtarzy. Przy każdym ołtarzu odczytywany był stosowny fragment Ewangelii nawiązujący do tematyki Eucharystycznej. Procesję prowadził ks. Paweł, przy współudziale ks. Mieczysława i ks. Proboszcza. Każdego roku trasa procesji jest zmieniana, a w tym roku była ona dość krótka ze względu na trwające prace przy budowie kanalizacji. Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do uświetnienia uroczystości: kapłanom, służbie ołtarza, panu Ryszardowi (kościelnemu), budowniczym ołtarzy, dzieciom sypiącym kwiatki, s. Klarze i s. Monice, które przygotowały i prowadziły dzieci, mężczyznom niosącym baldachim i sprzęt nagłaśniający, wszystkim niosącym chorągwie, figury i poduszki, policjantom oraz prowadzącym śpiew panu organiście Mieczysławowi i Piotrowi. A teraz trochę historii święta. To czas, kiedy zatrzymujemy się nad tajemnicą Eucharystii, jest to kontynuacja liturgii Wielkiego Czwartku. Rozważamy wtedy obecność Boga w Kościele w Eucharystii pod postacią chleba i wina. Geneza tego święta ma swoje źródło w cudach eucharystycznych, w prywatnych objawieniach, które Kościół przyjął. Święto powstało w XIII w. Ogromne znaczenie w historii Kościoła miał cud we włoskiej miejscowości Bolsena w 1263 r., gdzie Hostia trzymana w rękach kapłana z Pragi, ks. Piotra, zaczęła krwawić. Krew spłynęła na korporał oraz posadzkę przy ołtarzu. Z cudem tym wiąże się wprowadzenie tradycji procesji Bożego Ciała – Urban IV, rezydujący w owym czasie w Orvieto, wniósł procesjonalnie do miasta św. Hostię i zakrwawiony korporał (ten gest papieża uważany jest za pierwszą oficjalną procesję Bożego Ciała). Cud eucharystyczny dokonał się też w Polsce. W niedzielę 12 października 2008 roku, tuż po beatyfikacji sługi Bożego ks. Michała Sopoćki. Podczas Mszy świętej rozpoczynającej się w kościele parafialnym pw. św. Antoniego w Sokółce o godzinie 8.30, w trakcie udzielania Komunii świętej jednemu z kapłanów wypadł na stopień ołtarza konsekrowany Komunikant. Kapłan przerwał udzielanie Komunii świętej, podniósł Go i, zgodnie z przepisem liturgicznym, włożył do vasculum – małego naczynia z wodą, stojącego zwykle przy tabernakulum, służącego kapłanowi do obmycia palców po udzielaniu Komunii świętej. Komunikant eucharystyczny miał się w tym naczyniu rozpuścić. Po Mszy świętej siostra Julia Dubowska, zakrystianka z posługującego w parafii Zgromadzenia Sióstr Eucharystek, mając świadomość, że konsekrowany Komunikant będzie rozpuszczał się jakiś czas, na polecenie ks. kan. Stanisława Gniedziejko, proboszcza parafii, przelała zawartość vasculum do innego naczynia i umieściła je w sejfie znajdującym się w zakrystii kościoła. Klucze do sejfu miała tylko Siostra i ks. Proboszcz. Po upływie tygodnia, 19 października, w niedzielę misyjną, siostra Julia – przynaglona zapytaniem ks. Proboszcza o stan Komunikantu – zajrzała do sejfu. Otwierając go poczuła delikatny zapach przaśnego chleba. Po otwarciu naczynia zobaczyła czystą wodę z rozpuszczającym się w niej Komunikantem, na środku którego widniała wypukła plamka o intensywnej czerwonej barwie, przypominająca wyglądem skrzep krwi, mający postać jakby żywej cząstki ciała. Woda w naczyniu była niezabarwiona. Cud eucharystyczny dokonuje się zawsze podczas każdej Mszy św. Znamy jednak z dziejów Kościoła cuda eucharystyczne, które w sposób jednoznaczny wskazywały, że mamy do czynienia z prawdziwym Bogiem i Jego najprawdziwszym Ciałem i Krwią. W Szprotawie także miał miejsce cud eucharystyczny. Znajdowała się w tym mieście kaplica Bożego Ciała. Została ona postawiona w miejscu, gdzie unosiła się w powietrzu hostia. Cud ten zapewne miał pokazać niedowiarkom lub wątpiącym, że jest to prawdziwe Ciało Pana. Dopiero na prośby i modły pobożnych mniszek hostia osiadła na rozpostartym welonie. Zapewne jedyną pozostałością po tym cudzie jest bardzo stary obraz znajdujący się na szprotawskiej plebanii. Przedstawia on mniszki adorujące unoszącą się hostię Ciała Pańskiego.