SEZON ROWEROWY 2014 ROZPOCZĘTY

 18 maja w niedzielny poranek po uczestnictwie we Mszy Św. o godz. 7:00 grupa 19 rowerzystów wyruszyła na swoją pierwszą w roku 2014 pielgrzymkę.  Przewodnikiem naszym był ks. proboszcz Ryszard Grabarski, a o strawę zadbał tradycyjnie Antek Zabłocki. Pomysłodawcą trasy pielgrzymkowej był pan Stanisław, który wspólnie z panią Jadwigą opracowali opisy odwiedzanych kościołów.   Trasa pielgrzymki obejmowała kościoły znajdujące się w dekanacie szprotawskim. Odwiedziliśmy kościoły w: Małomicach, Chichach, Witkowie, Dzikowicach,  Bobrzanach i w Wiechlicach. Trasę trochę skróciliśmy ze  względu na deszcz.        W wielu świątyniach w tym dniu odbywały się uroczystości Pierwszej Komunii Świętej. Cieszy fakt, że kościoły nasze są bardzo zadbane.    Oprowadzali nas zarówno kapłani jak i osoby świeckie. Dowiedzieliśmy się, że są parafianie, którzy angażują się w remonty organizując zbiórki pieniędzy, za które kupili między innymi  dzwon ale też o takich, którym przeszkadza bicie dzwonów.
OPISY ODWIEDZANYCH KOŚCIOŁÓW.  
MAŁOMICE kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Historia parafii

Z inicjatywy Augustianów w Rudawicy zbudowano kościół (1376 r.), do tej parafii włączono również Małomice. Mimo iż właściciele Małomic oraz niektórzy mieszkańcy przeszli w okresie reformacji na protestantyzm, garstce katolików udało się zachować ciągłość istnienia parafii. Rozwój miejscowości, zwiększenie liczby ludności wyznania rzymskokatolickiego spowodowały podjęcie decyzji o utworzeniu ośrodka duszpasterskiego w Małomicach i budowie domu katolickiego z dużą kaplicą (zakończenie budowy -1872 r.). Wiernym służyli księża dojeżdżający z Rudawicy (5 km). Rosnące potrzeby skłoniły miejscowych katolików do budowy kościoła, trwała ona tylko rok. Już w1929 r. świątynię konsekrował bp Valentinus jako kościół filialny Rudawicy pw. Świętej Rodziny. Samodzielna parafia została erygowana po II wojnie światowej w 1948 r. dzięki zabiegom ks. Wiktora Zabiegło, pierwszego powojennego duszpasterza. Konieczną ze względu na wzrost liczby wiernych rozbudowę kościoła rozpoczął po długim oczekiwaniu na zgodę w 1984 r. ks. proboszcz Stanisław Zimny, a dokończył w 1992 r. ks. Alojzy Budnik, mianowany proboszczem w 1990 r. Kolejne ważne prace to wykonanie elewacji kościoła, zakończenie kapitalnego remontu plebanii (dawny Dom Katolicki), stworzenie punktu sakralnego w Łozach (od 1992 r. istnieje kaplica pw. Miłosierdzia Bożego), remont dachu i wieży w Rudawicy oraz wieży w Bukowinie.

 

 

CHICHY kościół pw. św. Jana Chrzciciela

 

Kościół wczesnogotycki pochodzący z 2 połowy XIII w. był sklepiony w początkach XIV w., rozbudowany w 1614r. (kaplica), odnowiony w 1710 r. W 2 połowie XVIII w. przebudowano okna, a sto lat później szczyty. Murowany z kamienia, jednonawowy z prostokątnym prezbiterium, z kaplicą, zakrystią i składzikiem. Do nawy od strony zachodniej przylega prostokątna wieża. Nawa nakryta czteroprzęsłowym, a prezbiterium dwuprzęsłowym sklepieniem sieciowym. We wnętrzu zachowały się dwa wczesno-gotyckie tryptyki oraz szereg renesansowych kamiennych nagrobków. Kościół otoczony jest kamiennym murem z XIV- XV w. , w obrębie którego znajduje się parterowa brama z ostrołukowym przejazdem.

Wygląd kościoła pw. Św. Jana Chrzciciela w Chichach w 2 połowie XIII w.: Strzelista wieża,  górował nad okolicą, olbrzymi pośród otaczających go domów. Bezpieczeństwo i trwałość zapewnia system filarowo- żebrowy. Filary biegną rzędami, dzieląc wnętrze kościoła na nawy. Z filarów wybiegają u szczytu kamienne łuki, zwane żebrami, łączące się za sobą po przekątnej. Każda czwórka filarów u góry powiązana jest, więc w krzyż. Krzyż utworzony z owych żeber daje nazwę gotyckiemu sklepieniu: krzyżowo- żebrowe. Przestrzenie między żebrami sklepienia wypełniają wklęsłe trójkąty z kamienia tzw. wysklepia. Okna zajmowały niemal całą wysokość ściany i zakończone były łukiem ostrym. Okna były wypełnione kamienną koronką- maswerkiem. W górnej części okien – w ich łukach- tworzył on misterne wzory z kół, a w niższej dzielił pole okna na dwie części o osobnych łukach ostrych. Ozdobą okien były też witraże, kompozycje z kolorowych szybek ułożone tak, że przedstawiały postacie świętych, a niekiedy nawet całe sceny z Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu. Wkomponowane w wysokie okna kościoła, a czasem także w rozetę fasady, witraże w blasku dnia lśniły i mieniły się jak drogie kamienie. Ostrołukowy portal biegnący uskokami w głąb muru był zamykany od góry tympanonem z rzeźbami.
Wysokość kościoła, lekkość jego żeber sklepiennych, smukłość okien, wieże- to wszystko pozwala stwierdzić, że cechą kościoła gotyckiego jest strzelistość, dynamika, pęd ku górze.

WITKÓW kościół p.w. Matki Boskiej Rokitniańskiej i św. Michała Archanioła

(parafia Chichy)

 

Zbudowany w XIII wieku, w stylu wczesnogotyckim, z kamienia polnego i rudy darniowej. Do kościoła wchodzi się przez dwa wczesnogotyckie portale kamienne. Jeden z nich, prowadzący do prezbiterium, ozdobiony jest płaskorzeźbionym tympanonem przedstawiającym ukrzyżowanego Jezusa adorowanego przez NMP i św. Jana. We wnętrzu kościoła znajduje się płyta nagrobna ku czci Nikela v. Warnsdorf, dawnego właściciela Witkowa, z XVI wieku. W południowym odcinku otaczającego kościół kamiennego muru usytuowany jest gotycki budynek bramny z XV w.

W XVIII w. świątynia został przebudowana (przekształcono otwory okienne). W okresie reformacji obiekt  użytkowany był przez ewangelików. Jest to budowla jednonawowa z prostokątnym prezbiterium, nakryta dachem dwuspadowym. Od zachodu do korpusu kościoła znajduje się prostokątna wieża. Do prezbiterium od północy przylega kaplica, natomiast od południa zakrystia. Obiekt od 1945 r. do początku lat 90 XX w. nie był użytkowany, odbudowany po 1991 r.

Prace polegające na remoncie dachu kościoła, m.in. w zakresie wymiany istniejącego pokrycia z blachy cynkowej na dachówkę ceramiczną karpiówkę układaną w łuskę zakończono w 1992 r.

Konsekracja wyremontowanej świątyni odbyła się 20 kwietnia 1992 r.

 

BOROWINA kościół p.w. św. Bartłomieja (parafia Dzikowice)

Budowla w stylu wczesnogotyckim, jednonawowa, zbudowana z kamienia polnego i cegły – prawdopodobnie w ostatniej ćwierci XIII w. Świadczą o tym ostrołukowe otwory i układ przestrzenny. Przez długi czas Borowina była gminą ewangelicką. Dopiero w roku 1654 kościół przejęli katolicy. Z dawnego wystroju zachowały się: kamienny portal (1584) i renesansowe płyty nagrobne. Budowla jest otoczona średniowiecznym murem z kamienną bramą barokową z XVI w
Kościół odbudowano staraniem parafii w latach 70 – tych XX w.

 

DZIKOWICE kościół pw. Matki Bożej Bolesnej

Świątynia wybudowana w stylu wczesnogotyckim w XIII wieku z kamienia polnego i rudy darniowej, budowla jednonawowa; Pierwsza wzmianka o kościele  pochodzi z 1273 r.
W czasach reformacji cała gmina kościelna była wyznania ewangelickiego.

Obecny kształt kościoła pochodzi z około 1406 roku; w XV wieku dobudowano ceglaną wieżę, a w 1862 roku gont na dachu zastąpiono czerwoną dachówką, a wieżę pokryto blachą.
Z wystroju na uwagę zasługuje gotycki portal kamienny z początków XV stulecia i późnogotycki ołtarz tryptykowy z 1505 roku – dzieło mistrza z Gościszowic.|
W otaczającym świątynię kamiennym murze znajduje się zabytkowa XV-wieczna brama cmentarna.