5 marca 2014 rozpoczął się WIELKI POST. W tym dniu usłyszeliśmy w czytanej Ewangelii wg św. Mateusza (6, 1-6. 16-18) trzy konkretne drogi odnowy duchowej jakie wskazuje nam sam Jezus: jałmużna, modlitwa i post. Środa Popielcowa przypomina o bardzo ważnym aspekcie jakim jest nietrwałość wszystkiego, co doczesne. Popiół jako symbol kojarzący się z przemijaniem został nam posypany przez kapłana na głowę. Słyszeliśmy jednocześnie wypowiedziane słowa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. W tym sformułowaniu mamy do czynienia z czymś w rodzaju konstruktywnej krytyki chrześcijańskiego życia. Jeśli Kościół wypowiada te słowa wobec wszystkich, to znaczy że wobec nikogo nie traci swej wiary. Środa Popielcowa pokazuje, że Kościół wierzy w człowieka, bo każdy człowiek zawsze ma szansę wrócić na drogę przykazań, nawet gdyby był wielkim grzesznikiem. Obrzęd posypania popiołem ma charakter pokutny. To bardzo stara tradycja, sięgająca wielu wieków. Podczas Mszy św. opuszcza się akt pokuty, by po homilii przy towarzyszeniu śpiewów pokutnych posypać głowy popiołem. Tak też było w naszym kościele na Mszach św. o godz. 7:00, 9:00, 11:00, !6:00 (dla dzieci) i 18:00. Niech każdy chrześcijanin jak to powiedział ks. Grzegorz podczas homilii o godz. 18:00 rozpocznie swój czas święty, który będzie refleksją nad koniecznością zmiany swojego życia ku nawróceniu. (Na samym początku Mszy św. zgasło światło tak, że utrudnione było czytanie lekcji, ale zaraz pojawił się parafianin, który użyczył swojej latarki, a ks. Paweł bardzo szybko zorganizował nagłośnienie. Na szczęście brak prądu trwał tylko kilka minut, tak że do końca Eucharystii mogliśmy korzystać z pełnego oświetlenia i nagłośnienia.) B.G.